“ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ – Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ”
Το θέμα του είναι η περιγραφή των καταστάσεων που βιώνουν στην πανδημία που
μόλις περάσαμε δυο άνθρωποι, ένας νέος με όρεξη για ζωή κι ένας μεγαλύτερος με κατασταλαγμένη σοφία. Που συζητώντας σοβαρά μεταξύ τους, καταλήγουν στην ανεπάρκεια των υπαρχόντων πολιτικών να αντιμετωπίσουν τα σοβαρά προβλήματα που προκύπτουν, αφού δεν έχουν άμεση επαφή με την κοινωνία. Ο προβληματισμός τους οδηγεί τον νέο να τολμήσει να κάνει κάτι να σώσει την κατάσταση όπως πιστεύει αυτός καλύτερα. Με ένα δικό του κόμμα που τελικά μετά από αγώνα, κερδίζει την προτίμηση των ψηφοφόρων. Μια διαφορετική διακυβέρνηση από 8 μόνο βασικά υπουργεία και κάποιες ριζοσπαστικές προτάσεις για το πρώτο ξεκίνημα. Σε ένα όραμα του, όπως αποκαλύπτεται με την ανατροπή στο τέλος του 3ου κεφαλαίου. Το 4ο κεφάλαιο είναι κάποιες διαπιστώσεις του συγγραφέα για το μέλλον, που μερικές θα επαληθευτούν. Το βιβλίο εντάσσεται σαν επιστημονικής φαντασίας (καλύτερα του πάει πολιτικής και κοινωνικής), που όμως δεν είναι ανέφικτο να γίνουν πράξη κάποιες από τις επιλεγμένες προτάσεις που δίνει, αν μελετηθούν από ειδικούς και προταθούν σε ανοιχτόμυαλους πολιτικούς να αρχίσουν να υλοποιούνται. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:
Κεφάλαιο 4: Στον δρόμο της Μεγάλης Επαναφοράς.
Την επόμενη κιόλας μέρα ο Μηνάς Κωστουλιανός σαν πρωθυπουργός τώρα πια, παρουσίασε το δικό του κυβερνητικό σχήμα. Ανακοίνωσε την κυβέρνηση που θα σχημάτιζε, πρώτη φορά στην χώρα με λίγα κομβικά υπουργεία.
Υπουργείο Εξωτερικών Σχέσεων και Άμυνας. Που θα προωθούσε τις διπλωματικές σχέσεις της χώρας με τις υπόλοιπες της διεθνούς σκηνής, θα υποστήριζε το δίκαιο της Δαιδαλίδας, θα συγκροτούσε και θα διατηρούσε έναν ισχυρό αποτρεπτικό αμυντικό μηχανισμό, επίφοβο για κείνες τις χώρες που επιβουλεύονται τα εθνικά συμφέροντα ή ακόμη και την την ίδια την εδαφική της ακεραιότητα. Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Δαιδαλίδα απέκτησε αυτό που ποτέ ως τώρα δεν είχε και της έλλειπε: Ένα Εθνικό Συμβούλιο για την Εξωτερική της Πολιτική. Όπου συμμετέχουν υποχρεωτικά οι αρχηγοί όλων των κομμάτων της βουλής και παίρνονται από κοινού όλες οι κρίσιμες αποφάσεις για τις διεθνείς σχέσεις, συνεργασίες, ενέργειες της χώρας. Αυτές οι σημαντικές αποφάσεις είναι διαχρονικά δεσμευτικές για τις επόμενες κυβερνήσεις για να μην αλλάζει απροσδιόριστα η εξωτερική πολιτική της χώρας κάθε τόσο, γιαυτό λαμβάνονται μετά από εξαντλητικές αναλύσεις για κάθε ξεχωριστό θέμα που αφορούν, με την συμμετοχή – εισήγηση και ειδικών συμβούλων. Υπουργός ανέλαβε ο Περίανδρος Μανέας, διεθνολόγος.
Υπουργείο Εσωτερικών Διοικητικών Υποθέσεων. Που θα οργάνωνε και θα διοικούσε το εσωτερικό της χώρας, σε κάθε περιφέρεια, νομό, δήμο, κοινότητα, περιοχή. Θα στελέχωνε με προσωπικό τις απαραίτητες υπηρεσίες του κράτους. Θα εγγυόταν τη αδιάβλητη διενέργεια εκλογών και δημοψηφισμάτων. Θα έδινε έμφαση στην τοπική αυτοδιοίκηση, θα λάμβανε υπόψιν τις τοπικές ιδιαιτερότητες κάθε ξεχωριστής περιοχής, πριν τη λήψη αποφάσεων που την αφορούν. Θα έχει την εποπτεία του τύπου, των μέσων μαζικής ενημέρωσης και θα ρυθμίζει τα θέματα της επικοινωνίας. Υπουργός ανέλαβε ο Λουκάς Ζωγραφάκης, κοινωνιολόγος.
Υπουργείο Κατασκευών, Καινοτομίας, Έρευνας. Θα κατασκεύαζε όλα τα δημόσια τεχνικά & τεχνολογικά έργα μικρά και μεγάλα που απαιτούνταν για τη Μεγάλη Επαναφορά, δρόμους, γέφυρες, λιμάνια, αεροδρόμια, φράγματα, επικοινωνίες και συγκοινωνίες, πάσης λογής δίκτυα, παροχή ηλεκτρικού ρεύματος παντού, καθώς και διαδικτυακών συνδέσεων μεγάλων ταχυτήτων, κλπ. Θα επέβλεπε τα ιδιωτικά έργα, θα εφάρμοζε όπου γινόταν δυνατόν τις τελευταίες τεχνολογικές καινοτομίες που ανάπτυσσαν τα πανεπιστήμια και θα εξασφάλιζε το δημιουργικό περιβάλλον εντός τους ώστε να παραχθούν νέες, με την συνεχή έρευνα. Το υπουργείο ανέλαβε ο Στάθης Λογάδης, πολιτικός μηχανικός με μεταπτυχιακό ΜΒΑ.
Υπουργείο Παιδείας, Εκπαίδευσης και Πολιτισμού. Θα φρόντιζε για την παροχή παιδείας στα μικρά παιδιά στα σχολεία, θα εκπαίδευε νέους στα πανεπιστήμια και στις σχολές για να βγούν επιστήμονες κι επαγγελματίες στην αγορά. Θα έκανε γνωστή την παράδοση, θα προωθούσε τον πολιτισμό κάθε μορφής σε όλα τα σημεία της χώρας και θα μεριμνούσε να παραχθεί νεότερος, από την τωρινή γενιά. Το υπουργείο ζήτησε κι ανέλαβε η σύντροφος του πρωθυπουργού, η Άντα Βαλίνη, δασκάλα με όρεξη για δουλειά.
Υπουργείο Υγείας, Πρόληψης, Πρόνοιας και Ασφάλισης. Θα φρόντιζε για την διατήρηση της υγείας του πληθυσμού, τη νοσηλεία των πασχόντων, θα εργαζόταν για την έγκαιρη πρόληψη ασθενειών & επιδημιών, νωπή ακόμη η θύμηση της πανδημίας, θα εξασφάλιζε πρόνοια για όσους πολίτες τη χρειάζονταν και θα μεριμνούσε ώστε κανείς να μην μείνει εντελώς ανασφάλιστος σε κάθε αναποδιά της ζωής, μέχρι τα γεράματα που θα εγκαταλείψει τον κόσμο. Υπεύθυνο για την αντιμετώπιση μετά την πανδημία του δημογραφικού προβλήματος της Δαιδαλίδας. Το υπουργείο ανέλαβε η Έλλη Νικοδήμου, γιατρός γενικής ιατρικής.
Υπουργείο Εθνικής Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης. Που θα αναλάμβανε το πολύ δύσκολο έργο της Μεγάλης Επαναφοράς, με την ταυτόχρονη ανάπτυξη του αγροτικού τομέα, της μεταποίησης, της τυποποίησης, της εκμετάλλευσης των ορυκτών πόρων της χώρας, την στήριξη της νέας βιοτεχνικής & βιομηχανικής παραγωγής, της εμπορικής ναυτιλίας, του εμπορίου, των εξαγωγών, του τουρισμού. Το κρίσιμο αυτό υπουργείο ανέλαβε ο Ζήνων Φιλιππίνης, γεωπόνος και ειδικός σε θέματα αειφόρου ανάπτυξης.
Υπουργείο Οικονομικού Προγραμματισμού. Που θα έπρεπε να λύσει τον γόρδιο δεσμό της εξεύρεσης πόρων για τη χρηματοδότηση όλων, με δεδομένα έσοδα. Στην ηλεκτρική καρέκλα αυτού του υπουργείου κάθισε ο Οράτιος Τίμος, οικονομολόγος.
Υπουργείο Τάξης και Προστασίας. Που θα περιλάμβανε την Χωροφυλακή, την Ακτοφυλακή, την Πυροσβεστική, την Πολιτική Προστασία από καταστροφές φυσικές ή ατυχήματα μεγάλης έκτασης. Θα διαχειρίζονταν τις φυλακές που θα άλλαζαν μορφή και τρόπο λειτουργίας. Θα εκπαίδευε και θα είχε στη διάθεση του το Σώμα Εθελοντών Πολιτών με ποικίλες δράσεις σε κάθε έκτακτη ανάγκη. Υπεύθυνο και για τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων που κατοικούν στην χώρα. Το υπουργείο ανέλαβε ο Σαράντος Μιχαήλ, νομικός.
Στα παραπάνω υπουργεία τοποθέτησε υπουργούς τους στενούς φίλους του. Τους δικούς του ανθρώπους που βρίσκονταν σε κείνο το ουζερί, όταν συνέλαβαν την ιδέα της ενασχόλησης με τα πολιτικά. Οκτώ τα υπουργεία, οκτώ οι υπουργοί – φίλοι, απαραίτητο πράγμα για να συνεννοούνται όταν θα μιλούσανε μαζί, θα χάραζαν από κοινού πολιτική και θα εφάρμοζαν τις αποφάσεις τους. Οι πρωτεργάτες της Μεγάλης Επαναφοράς!
Όμως σε κάθε ξεχωριστό υπουργείο αμέσως κάτω στην ιεραρχία από τον κάθε υπουργό, αναλάμβανε έναν τομέα κάποιος ανώτερος υπάλληλος - πολίτης που τον ήξερε καλά, από μέσα, με ειδίκευση και χρόνια εμπειρία στον συγκεκριμένο χώρο. Κάποιος που είχε να επιδείξει μια επιτυχημένη πορεία στον συγκεκριμένο τομέα που καλούνταν να αλλάξει, να οργανώσει, να διοικήσει, να εποπτεύσει. Ψηλά οι νέοι κυβερνώντες με τις φρέσκες ιδέες και την ριζοσπαστική αντίληψη κι από κάτω οι τεχνοκράτες, οι ειδικοί που καλούνται να βρουν τον προσφορότερο τρόπο να κάνουν πράξη τις αλλαγές που εξαγγέλλονται.
Ο ένατος της παρέας ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός που θα συντόνιζε το συνολικό έργο.
Μια πολύ σημαντική θέση κράτησε για τον δέκατο της παρέας, τη μόνη χωρίς ορατό χαρτοφυλάκιο. Μια θέση συμβούλου, που περιόδευε απαρατήρητος από το πλήθος σε όλη την χώρα, πηγαίνοντας άμεσα στα μέρη εκείνα όπου ανέκυπταν σημαντικά προβλήματα. Τα οποία παρατηρούσε από πολύ κοντά, από τη θέση των υπόλοιπων γηγενών πολιτών, έβλεπε, άκουγε, καταλάβαινε την ουσία και γυρίζοντας πίσω υποδείκνυε στον πρωθυπουργό την πιο εφικτή λύση για την αντιμετώπιση τους. Μια πρωταρχική ιδέα που έδινε μια αρχή σαν μπούσουλας, που πήγαινε αμέσως μετά σαν εντολή στο αρμόδιο υπουργείο. Όπου ειδικοί στο είδος του προβλήματος, έψαχναν μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα την βέλτιστη λύση.
Την θέση αυτή την εμπιστεύτηκε στον Πολύδωρο Ιγκνότους, που ήθελε να γίνει φωτογράφος – φωτορεπόρτερ. Ένας νέος άντρας ψηλόλιγνος, νευρώδης, που δεν μπορούσε να τον κρατήσει καμιά καρέκλα για πολύ ώρα. Έπρεπε για να είναι καλά να βρίσκεται συνέχεια σε κίνηση, να έχει μια οποιαδήποτε δραστηριότητα και του άρεσε να περπατά σε πόλεις κι εξοχές, να ακούει ήχους, να μυρίζει ευωδιές μα και βρώμες, να τραβά εικόνες με την κάμερα αφού πρώτα τις εντυπώνει μέσα του, να παρατηρεί οτιδήποτε συμβαίνει γύρω του. Κανείς από τους κατοίκους της Δαιδαλίδας δεν είχε δει ποτέ το πρόσωπο του, αν και συχνά βρίσκονταν ανάμεσα τους!
Δεν μπορούσανε βεβαίως αυτοί οι νέοι σε ηλικία κι ακάτεχοι σε τρόπους διακυβέρνησης, να κάνουνε θαύματα από το πουθενά. Θα βασίζονταν σε αυτά τα υλικά που υπήρχανε ήδη έτοιμα. Σε όσα παρέλαβαν από τους προηγούμενους. Θα βελτίωναν εκείνα που μπορούσαν άμεσα και θα προχωρούσαν με τα μέσα που είχαν στη διάθεση τους.
.............................................................
Η ενδιαφέρουσα συνέχεια της ελπιδοφόρας για την κατεστραμμένη χώρα κυβέρνησης και κάποιες ενδεικτικές προτάσεις για να ξεκινήσει το έργο της πάνω σε καίρια ζητήματα που απασχολούν σοβαρά τον λαό, θα βρείτε μελετώντας προσεκτικά κι ως το τέλος το νέο βιβλίο
“ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ – Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ”
του ΝΤΙΝΟΥ ΤΑΝΙΤΗ.
Που κυκλοφορεί σε Ελλάδα και Κύπρο από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές.
Οι γνωστικοί άνθρωποι/αναγνώστες/πολιτικοί ανά τον κόσμο, δεν απορρίπτουν μια νέα πρόταση, ιδέα, ιστορία που βλέπουν για πρώτη φορά, αναπτυγμένη σε λίγες προτάσεις, από έναν παραγωγικό συγγραφέα. Την μεγενθύνουν προς όλες τις πλευρές της, τη μελετούν διεξοδικά, την αναλύουν για να ανακαλύψουν τα κρυμμένα θετικά κι αρνητικά της σημεία.
Όσα κρίνονται εφικτά για εφαρμογή από τους ειδικούς τους, τα υιοθετούν χωρίς να σπαταλούν άσκοπα τον πολύτιμο χρόνο που έχουν στην διάθεση τους να πετύχουν!